Souvenirverslaving @ de nightmarket
Door: loesenerno
26 Februari 2011 | Laos, Luang Prabang
Hallo!
Hierbij ons verhaaltje over Laos. Twee weken geleden hebben we Si Phan Don (4000 eilanden) verlaten. Het was er heel erg relaxed, maar veel te warm. We hebben op Si Phan Don nog wel wat gefietst (in de volle zon met 38 graden...) en dolfijnen gekeken, maar ze waren niet zo enthousiast in ons begroeten als in Cambodja.
Dus voor onze hersens gesmolten waren zijn we op weg gegaan naar het noorden: 8, 6 en 4 uur in de bus. Uiteraard werd dat 10, 8 en 2 uur omdat de bussen bij voorkeur 30 km per uur blijven rijden om zoveel mogelijk mensen gedag te zeggen (of om te zorgen dat de prestigieuse vechthanen in de bus niet teveel door elkaar geschud worden). Oja... de laatste busreis was 2 ipv 4 uur. Toen kwam de bus niet over een glibberige helling veroorzaakt door een landslide. Omdat de oplossing van de buschauffeur was om te wachten tot de modder opgedroogd zou zijn (met een dreigend grijze lucht...), zijn we met onze tassen over het gladde stuk bergweg gelopen in de hoop aan de andere kant een lift te kunnen vinden... gelukkig waren er aan de andere kant ook veel taxi/pick-ups gestrand en wilde 1 daarvan ons wel naar Vang Vieng brengen. Een mooi avontuur :-)
En zo kwamen we alsnog aan in Vang Vieng; de tubing-hot-spot. Omdat Erno ziek werd zijn we er maar 4 dagen gebleven. @ Sjoerd, Ronald: Waarschijnlijk is er veel veranderd sinds jullie bezoek hier. Langs de tubing route staan overal bars die shakes aanbieden met diverse dubieuse drogerende ingredienten. Een een groot deel van onze avonden in Vang Vieng hebben we op terras doorgebracht lachend om de dronken touristen die niet meer konden tuben en met de tuktuk terug werden gebracht (en dan uit de tuktuk vielen en midden op de weg gingen liggen met alleen een bikini aan). Voor het terrastijd was hebben we de omgeving een aantal keer verkend, zowel fietsend als lopend (mountainbiken in de zon met 30 graden is nog steeds vrij warm). De omgeving is erg mooi met bergen, bossen en grotten.
Nu zitten we in Luang Prabang, een mooie, groene, bijna Franse stad met veel sfeer. Lekker eten en 's avonds struinen over de night market met veel souvenirs (die elke dag mooier lijken te worden). Dinsdag t/m donderdag zijn we naar een olifantenkamp geweest voor een cursus mahout (olifant-bestuurder). Erno had de traagste olifant van allemaal, maar dankzij zijn volhoudende 'paipaipaipaipai!' ('gagagagaga'), wilde hij toch lopen. Erno heeft nu keelpijn :-)
Loes had de op-1-na-traagste olifant, die alleen wilde lopen als hij eten kreeg (letterlijk!). Toen ik m geen eten gaf (hij moest eerst iets verder lopen vond ik), kreeg ik een mensel van halfgekauwde blaadjes en olifantenspuug over me heen geblazen... dus toen heb ik m toch maar weer eten gegeven... Het was erg leuk en vooral het badderen met de olifanten was erg lachwekkend (zie foto's)!
Voor meer opmerkelijkheden over de olifanten, zie hieronder.
Vandaag zijn we voor de tweede keer naar de Kuang Si waterval geweest. Erg relaxed, want door de waterval is dit stukje Laos wel groen ipv dor en droog. En de waterval zelf is supermooi met helder water (a la Plitvice voor de insiders). Morgen nog even een stukje wandelen naar wat lokale dorpjes (7 uur, hopelijk niet teveel in de zon...) en maandag op het vliegtuig naar Hanoi.
Hasta la pasta,
Loes en Erno
Meer over de olifanten
- Een van de olifanten was een groot mannetje, Ladyboy. Hij heette ladyboy omdat het eigenlijk geen mannetje meer was. Tijdens de paartijd worden mannetjes namelijk erg agressief en dus gevaarlijk voor de mahouts. De oplossing bestaat uit het voeren van white pumpkin. Het nadeel is alleen dat de olifant daardoor voor altijd veranderd in een mietje (letterlijk).
- Op een jonge olifant zat een kleine mahout ongeveer 12 jaar oud. Maar toen we hem vroegen hoe oud hij was zei hij 17. En eigenlijk geloven we dat wel aangezien de andere mahouts rond de 30 waren en er uit zagen als 17.
- we vroegen ons na twee dagen wel af of de mahouts eelt onder hun kont hebben... wij hebben nog steeds pijn!
- de bungalow aan de rivier en t olifantjehobbelen maakte een koloniaal in Erno los, wat dat is weet Loes ook niet...Maar sinds hij zijn koloniale hoed bij de olifanten is vergeten is het over
Hierbij ons verhaaltje over Laos. Twee weken geleden hebben we Si Phan Don (4000 eilanden) verlaten. Het was er heel erg relaxed, maar veel te warm. We hebben op Si Phan Don nog wel wat gefietst (in de volle zon met 38 graden...) en dolfijnen gekeken, maar ze waren niet zo enthousiast in ons begroeten als in Cambodja.
Dus voor onze hersens gesmolten waren zijn we op weg gegaan naar het noorden: 8, 6 en 4 uur in de bus. Uiteraard werd dat 10, 8 en 2 uur omdat de bussen bij voorkeur 30 km per uur blijven rijden om zoveel mogelijk mensen gedag te zeggen (of om te zorgen dat de prestigieuse vechthanen in de bus niet teveel door elkaar geschud worden). Oja... de laatste busreis was 2 ipv 4 uur. Toen kwam de bus niet over een glibberige helling veroorzaakt door een landslide. Omdat de oplossing van de buschauffeur was om te wachten tot de modder opgedroogd zou zijn (met een dreigend grijze lucht...), zijn we met onze tassen over het gladde stuk bergweg gelopen in de hoop aan de andere kant een lift te kunnen vinden... gelukkig waren er aan de andere kant ook veel taxi/pick-ups gestrand en wilde 1 daarvan ons wel naar Vang Vieng brengen. Een mooi avontuur :-)
En zo kwamen we alsnog aan in Vang Vieng; de tubing-hot-spot. Omdat Erno ziek werd zijn we er maar 4 dagen gebleven. @ Sjoerd, Ronald: Waarschijnlijk is er veel veranderd sinds jullie bezoek hier. Langs de tubing route staan overal bars die shakes aanbieden met diverse dubieuse drogerende ingredienten. Een een groot deel van onze avonden in Vang Vieng hebben we op terras doorgebracht lachend om de dronken touristen die niet meer konden tuben en met de tuktuk terug werden gebracht (en dan uit de tuktuk vielen en midden op de weg gingen liggen met alleen een bikini aan). Voor het terrastijd was hebben we de omgeving een aantal keer verkend, zowel fietsend als lopend (mountainbiken in de zon met 30 graden is nog steeds vrij warm). De omgeving is erg mooi met bergen, bossen en grotten.
Nu zitten we in Luang Prabang, een mooie, groene, bijna Franse stad met veel sfeer. Lekker eten en 's avonds struinen over de night market met veel souvenirs (die elke dag mooier lijken te worden). Dinsdag t/m donderdag zijn we naar een olifantenkamp geweest voor een cursus mahout (olifant-bestuurder). Erno had de traagste olifant van allemaal, maar dankzij zijn volhoudende 'paipaipaipaipai!' ('gagagagaga'), wilde hij toch lopen. Erno heeft nu keelpijn :-)
Loes had de op-1-na-traagste olifant, die alleen wilde lopen als hij eten kreeg (letterlijk!). Toen ik m geen eten gaf (hij moest eerst iets verder lopen vond ik), kreeg ik een mensel van halfgekauwde blaadjes en olifantenspuug over me heen geblazen... dus toen heb ik m toch maar weer eten gegeven... Het was erg leuk en vooral het badderen met de olifanten was erg lachwekkend (zie foto's)!
Voor meer opmerkelijkheden over de olifanten, zie hieronder.
Vandaag zijn we voor de tweede keer naar de Kuang Si waterval geweest. Erg relaxed, want door de waterval is dit stukje Laos wel groen ipv dor en droog. En de waterval zelf is supermooi met helder water (a la Plitvice voor de insiders). Morgen nog even een stukje wandelen naar wat lokale dorpjes (7 uur, hopelijk niet teveel in de zon...) en maandag op het vliegtuig naar Hanoi.
Hasta la pasta,
Loes en Erno
Meer over de olifanten
- Een van de olifanten was een groot mannetje, Ladyboy. Hij heette ladyboy omdat het eigenlijk geen mannetje meer was. Tijdens de paartijd worden mannetjes namelijk erg agressief en dus gevaarlijk voor de mahouts. De oplossing bestaat uit het voeren van white pumpkin. Het nadeel is alleen dat de olifant daardoor voor altijd veranderd in een mietje (letterlijk).
- Op een jonge olifant zat een kleine mahout ongeveer 12 jaar oud. Maar toen we hem vroegen hoe oud hij was zei hij 17. En eigenlijk geloven we dat wel aangezien de andere mahouts rond de 30 waren en er uit zagen als 17.
- we vroegen ons na twee dagen wel af of de mahouts eelt onder hun kont hebben... wij hebben nog steeds pijn!
- de bungalow aan de rivier en t olifantjehobbelen maakte een koloniaal in Erno los, wat dat is weet Loes ook niet...Maar sinds hij zijn koloniale hoed bij de olifanten is vergeten is het over
-
26 Februari 2011 - 13:10
Jaap:
Vet hoor die foto's van de olifanten! Ziet er uit alsof jullie het goed naar je zin hebben. Hoe bevallen de mensen jullie in Laos? Anders dan in Cambodja/Thailand?
Als zelfs dolfijnen kijken al niet meer een enkele zin waard is, mag ik dan concluderen dat dat al bijna 'gewoon' is geworden? In dat geval ben ik officieel jaloers:D
Groeten,
Jaap -
26 Februari 2011 - 14:35
Mama:
We waren reuze benieuwd of de trip met de olifanten doorgegaan was. Zo te zien hebben jullie er erg van genoten. Ook een prachtige "bounty" foto van de waterval. Heerlijk als het zo warm is. Moet Erno nu weer een nieuwe hoed kopen? Veel plezier verder en bedenk dat de zon soms echt wel lekkerder is dan hier de kou en het sombere weer. groetjes mama -
27 Februari 2011 - 11:06
Wim:
Prachtig verhaal en dito foto's: bovenaanzicht olifant, onderaanzicht olifant, als Mahout moet je alles natuurlijk uitgebreid bestuderen! Leuk dat jullie dit gedaan hebben. Mag je nu ook bij Artis aan het werk?
Veel plezier verder! -
28 Februari 2011 - 14:17
Gerrit En Jannie:
Dank voor de foto's en het verhaal. Heel bijzonder en spannend allemaal. Leuk met de olifanten in bad. Jullie zijn nu in Hanoi. Geniet ook daar. Vietnam schijnt erg mooi te zijn. Ook een betere temperatuur? Hier in Amsterdam is het maar mistig en koud. Ook voor ons wennen na een weekje Turkije, al was het daar niet eens zo erg warm. Heel veel plezier nog. -
28 Februari 2011 - 19:20
Firien:
Hoi Loes en Erno, leuk hoor op een olifant. Best bijzonder om op zo'n groot beest te zitten dat doe je niet elke dag.
Leuk om ze zien hoe jullie het naar je zin hebben, ik had niet anders verwacht. Geniet er lekker van en doe gekke dingen!
Veel plezier op Bali en doe de varanen op Rinca en hopelijk ook op Komodo de groeten van mij:-))
Groetjes Firien -
28 Februari 2011 - 21:01
Emmy:
Wauw, wat geweldig die olifanten!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
